هما

"دخترم با تو سخن می گویم گوش کن با تو سخن می گویم" ... تو که از ریشه ی نیلوفر و از جنس گلی تو که آوای غرورت نفس صبح پس از روشنی خورشید است تو که الطاف وجودی تو که شوری و ترنم ای بهار دل من، با تو سخن می گویم من نیایش گر این آوازم چشم در چشم من انداز که نگاهم با توست من همه زندگی ام را به تو دادم تا بروید گل لبخند به رویت تا نگیرد رنگی از خستگی راه وجودت این همه شبنم پر شور و امیدم رهسپار کوچه های آرزویت قدمی زن ، همه جا را بنگر حرف من پشت و پناه دل توست دخترم یاد تو در خاطر من جاوید است جاودان باد! حیات گذر از فردایت...